Hódmezővásárhely je karakterističan grad Panonske nizije, smešten u oblasti koju okružuje reka Tisa, gde tradicija i savremena kultura harmonično žive jedna pored druge. Grad je vekovima poznat po svojoj zanatskoj kulturi i grnčarstvu, što se odražava kako u estetici svakodnevnih predmeta, tako i u živom nasleđu njegovih umetničkih zajednica. Belvarosi Fazekašhaz (Gradska kuća grnčara) i Etnografska kuća čuvaju materijalnu kulturu seoskog života Panonske nizije, kao i tradiciju lokalne grnčarije i narodnih ukrasnih motiva, pružajući uvid u jednu prošlu, ali i dalje prisutnu kulturu.
Jedan od najznačajnijih muzeja u gradu je Muzej Janoša Tornjaija, gde se u jedinstvenom izložbenom depou mogu videti oko hiljadu i po etnografskih, arheoloških, lokalno-istorijskih i umetničkih predmeta od izuzetnog značaja. U Galeriji Alföld izložene su i slike Janoša Tornjaija. Od 2006. godine, svake prve nedelje u oktobru, u ovoj galeriji otvara se nacionalno važna Jesenja izložba, jedinstvena u Evropi, jer ne postoji druga umetnička manifestacija koja se svake godine kontinuirano održava još od 1954.
Kulturno središte grada je Kulturni centar Ferenc Bešenjei, mesto održavanja koncerata, pozorišnih predstava, zajedničkih događaja i festivala. Književno nasleđe grada čuva Gradska biblioteka „László Németh“, u kojoj se nalazi i spomen-soba posvećena piscu, nudeći ličniji uvid u njegov rad.
Posebno važan prostor istorijskog pamćenja grada je memorijalni centar Emlékpont, koji prikazuje lokalne i nacionalne aspekte mađarske istorije 20. veka kroz savremene, interaktivne muzejske postavke. Od svog otvaranja 7. jula 2006. godine, muzej prikazuje kakav je bio period „socijalističkog eksperimenta“ od 1945. do 1990. godine, kroz sudbine stanovnika okolnih naselja.
Među verskim i arhitektonskim vrednostima grada ističu se Crkva Svetog Ištvana, Unitarijanska crkva, Reformatska Nova crkva, kao i Sinagoga i izložbeni prostor „Mađarska tragedija 1944“, koji čuva sećanje na lokalnu jevrejsku zajednicu. Posebnu draž gradskom pejzažu daje Vetrenjača porodice Papi, koja je 1891. godine pripala porodici Papi, a koja je do 1940-ih godina radila u svojoj izvornoj funkciji. Godine 1962. proglašena je narodnim spomenikom.
Gradska kuća je jedna od najimpresivnijih javnih zgrada u centru grada, izgrađena između 1892–1894. po planovima arhitekte Lajoša Iblja. Sa tornja visokog preko 50 metara pruža se panoramski pogled na glavni trg i grad. Unutrašnjost nije samo administrativna – zidove svečane sale krase slike koje ističu umetničko nasleđe grada.
Bal sala „Crni Orao“ jedan je od najposebnijih događajnih prostora u gradu. Prvobitno je u 19. veku služila kao gostionica i hotel, a 1905. godine dobija današnji izgled po planovima arhitekte Đule Partoša. Sala je poznata po ogromnom prostoru bez stubova, za koji se smatra da je drugi najveći te vrste u srednjoj Evropi.
„Zagrljena Olga“ je izuzetna drvena skulptura visoka više od četiri metra, koja se nalazi u šumama u blizini Hodmezővásárhelya. Delo je međunarodno priznatog danskog umetnika Tomasa Damba, koji širom sveta stvara ogromne „šumske stanovnike“ kako bi podstakao ljude da ponovo otkriju prirodu, povežu se s njom s ljubavlju i radoznalošću. Skulptura je napravljena u potpunosti od recikliranog drveta, prenoseći poruku ekološke svesti.
Skulptura je nastala kroz zajednički rad međunarodnih stručnjaka i lokalnih volontera, pa predstavlja umetničko, prirodno i zajedničko iskustvo u isto vreme. Smeštena je uz šumsku stazu, te se poseta lako može povezati sa laganom šetnjom ili porodičnim izletom. Lokacija je udaljena samo 23–27 km od Segedina u pravcu Hodmezővásárhelya i može se lako stići Tram-Trainom, a zatim kratkom šetnjom.